زخم مزمن به زخمی گفته می‌شود که بیش از ۶ هفته زمان برای بهبود نیاز دارد. زخم‌های مزمن معمولاً در ناحیه‌هایی از بدنی که پوست ضخیمی ندارند، مانند پاها، پشت، ساق پا و زیر پوستی موجود هستند.
زخم دیابتی یکی از نوع‌های زخم‌های مزمن است. این نوع زخم معمولاً در پاها و پاشنه‌ها به دلیل کاهش جریان خون و ایجاد تأخیر در بهبودی زخم‌ها در افراد دیابتی رخ می‌دهد. اگر زخم دیابتی به مدت طولانی نادرست درمان شود، می‌تواند به عفونت، تشکیل یبوست و در برخی موارد بیماری‌های جدی مانند سرطان پوست منجر شود.
بنابراین، مهم است که افراد دیابتی به ویژه آنان که دارای زخم دیابتی هستند، به صورت منظم پیگیری و درمان زخم خود باشند تا از بروز مشکلات جدی جلوگیری شود.
