دیابت نوع 1 که به عنوان دیابت وابسته به انسولین یا دیابت نوجوانان نیز شناخته می‌شود، یک بیماری خودایمنی مزمن است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌های بتای تولیدکننده انسولین در لوزالمعده حمله کرده و آن‌ها را از بین می‌برد. انسولین هورمونی است که سطح گلوکز (قند) خون را تنظیم می‌کند. بدون انسولین کافی، گلوکز نمی‌تواند وارد سلول‌های بدن شود تا از آن به عنوان انرژی استفاده شود و منجر به افزایش سطح قند خون می‌شود.
علت دقیق دیابت نوع 1 به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی را شامل می‌شود. برخلاف دیابت نوع 2، مستقیماً با انتخاب سبک زندگی یا چاقی مرتبط نیست.
علائم دیابت نوع 1 معمولاً به سرعت ایجاد می‌شود و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
دیابت نوع 1 نیاز به مدیریت مادام العمر دارد که معمولاً شامل تزریق روزانه انسولین یا استفاده از پمپ انسولین است. نظارت منظم بر سطح قند خون برای تنظیم دوزهای انسولین بر این اساس ضروری است. علاوه بر این، افراد مبتلا به دیابت نوع 1 باید رژیم غذایی متعادلی داشته باشند، فعالیت بدنی منظمی داشته باشند و سبک زندگی سالمی داشته باشند.
اگر سطح قند خون به درستی کنترل نشود، عوارض مرتبط با دیابت نوع 1 می‌تواند در طول زمان ایجاد شود. این عوارض ممکن است شامل کتواسیدوز دیابتی (یک وضعیت تهدید کننده زندگی)، بیماری قلبی عروقی، آسیب عصبی (نوروپاتی)، بیماری کلیوی (نفروپاتی)، آسیب چشم (رتینوپاتی) و مشکلات پا باشد. مدیریت صحیح و مراقبت‌های پزشکی منظم می‌تواند به کاهش خطر عوارض و تضمین کیفیت زندگی بهتر برای افراد مبتلا به دیابت نوع 1 کمک کند.
